weer nieuw verslag. week 9!
Door: annalieke
Blijf op de hoogte en volg Anna-Lieke
08 April 2012 | Nederland, Amsterdam
Alweer een verslag van week 9. Voordat we het weten zitten we weer in Nederland. Wat gaat het allemaal snel. Iedereen bedankt weer voor de leuke reacties. En blijf vooral maar doen, het is erg leuk om te zien wie allemaal mijn verslagen lezen en wat jullie er van vinden.
Maandag 02-04. We hadden gister gehoord dat er nu in Mombasa 2 granaten zijn gegooid, dit is waarschijnlijk weer gedaan door al shabab. Er is nu 1 dode gevallen. Gelukkig niet zo veel als in Nairobi 2 weken terug. Mombasa is niet erg ver weg van hier en woensdag zijn we er nog door heen gereden en de week ervoor ook. Heel gek om dan nu te horen dat daar granaten gegooid zijn.
Het is nu vakantie voor de kinderen. Een paar kinderen die bij Jombas wonen zijn ook naar huis gegaa.. Deze hebben nog familie leden. Een regel van de regering hier is dat de kinderen om de zoveel tijd naar familieleden terug moeten. Er was een baby van 1 maand bij Jombas. De moeder heeft vroeger gewerkt bij Jombas. Rens en ik mochten het kindje even vast houden. Rens had het kindje vast en ik lag helemaal dubbel, hij zegt : ‘wat moet ik hier nou weer mee?, hoe moet dit?’
Ellen wil van het sponsor geld dat ze heeft schoentjes kopen voor de kinderen. zij kwam vandaag naar stage. Maar voor dat zij kwam dachten wij dat het wel handig was om de schoenmaten van de kinderen op te schrijven. Dit was wat makkelijker gezegd dan gedaan. Veel kinderen hadden geen schoenen of oude schoenen waar geen maat meer in stond. De kinderen hebben alle schoenen gepakt die er waren. Zo zijn ze gaan passen en kijken welke maat ze hebben. Dit was nog best een klus maar het is gelukt. Ellen was om 12 uur gekomen en Mary zou om 1 uur komen. Eerst was Father Babu langs gekomen hij kwam kijken hoe het bij Jombas ging en wat Ellen haar plannen waren. Hij was voor 1 uur al weg. Monica was nog bij Jombas terwijl ze eigenlijk al thuis had moeten zijn maar ze had haar geld nog niet gehad. Zij zei dat er 2 kinderen naar huis zijn gegaan maar die moeder is niet helemaal goed meer in haar hoofd. De kinderen moesten erg huilen toen ze weggebracht hebben. Wij zijn deze 2 kinderen gaan opzoeken. Bij dat dorpje zaten nog meer kinderen van Jombas. Brian en Lyna hebben het niet goed nu vanwege hun moeder. De kinderen kwamen naar ons toe toen wij er waren. Brian die normaal de grootste praatjes heeft was nu erg stil en zei eigenlijk niks. Hij zat er zelfs zo bij dat hij ieder moment kon gaan huilen. Erg sneu. Na daar geweest te zijn gingen we weer gewoon terug naar Jombas. De reden waarom we langs waren gegaan was dat de kinderen weten dat we nog wel aan ze denken. Terug bij Jombas was Mary er nog niet. Zij kwam uiteindelijk pas om half 3. Na Ellen haar plannen te hebben doorgesproken zijn we weer gegaan.
Dinsdag 3-04 Vandaag ben ik weer naar Jua gegaan. Er was een nieuw meisje van 15 jaar en al 5 maanden zwanger. Dit meisje was nog erg verlegen. Ik had nagellak mee genomen naar Jua. De meiden vonden dit erg leuk. Met de eerste had ik geholpen en daarna hadden ze het zelf gedaan en bij elkaar. Ook ben ik met 5 meiden naar het strand toe gegaan. 1 meisje had haar kindje ook bij zich. Ze hebben hier geen kinderwagens maar ze doen de kinderen op de rug met een doek er om heen. Heel erg knap hoe ze dat doen. Wat me ook opgevallen was is dat de meiden elkaar helpen. Ze helpen met het eten geven van de baby’s. Na het strand zijn we gaan eten. Hierna gingen de meiden zich weer omkleden en gingen ze naar school. Een half uur later ging ik met Vera ook naar hun school om daar te kijken. Ze zitten op een school waar ze naailes krijgen. De bedoeling is dat, als ze weer terug naar huis gaan,ze kunnen naaien en hier wat geld mee kunnen verdienen. Ze vonden het erg leuk dat ik langs kwam, er werd gelijk een kruk voor me neer gezet en kon ik kijken hoe ze het deden. Aan het eind van de middag ben ik met Vera boodschappen gaan doen. Precies de zelfde route als vorige week, makkelijk te onthouden.
Woensdag 4-4. Vaak als we met de matatu naar stage gaan wordt de matatu staande gehouden door de politie om te controleren of alles goed is. Ellen en ik zaten vandaag voorin, want ze ging mee naar Jombas, er werd 2 minuten voor dat we bij de politie waren tegen ons gezegd dat wij onze gordel om moesten doen. De bestuurder doet dan een blauw shirt aan en degene voor het geld een rood shirt. Dan komen ze langs de politie. Die kijkt of de riemen vast zitten en of de stikkers die ze hebben juist zijn en of ze het goede shirt aan hebben. Altijd is het wel goed en dan echt na 10 meter doen ze hun shirt uit en mogen de gordels weer los.. Heel apart en nog steeds weet ik niet waarom ze dan dat shirt weer uit doen terwijl ze die aan moeten houden eigenlijk. Bij Jombas moesten we even op Mary wachten, toen ze er was gingen we naar Malindi. Daar gingen we naar een schoenenwinkel. Dit was een schoenenwinkel waar schoenen in een fabriek gemaakt worden. We hadden 25 paar schoenen nodig. Het viel ons erg op dat ze bijna alles op voorraad hadden! We zijn toen met de schoenen naar Jombas gegaan. De kinderen wisten dat wij voor schoenen weg waren geweest dus die waren erg blij toen wij terug kwamen. Ellen heeft toen één voor één ieder kind zijn doos met schoenen gegeven. De reactie van kinderen was zo leuk! Ze waren er zo blij mee. Sommige schoenen zaten nog niet helemaal goed deze worden nog omgeruild.
Donderdag 5-4. Vandaag een rustig dagje gehad bij Jombas. De kinderen waren hun eigen kleren aan het wassen. Dit leren zij al op vroege leeftijd zodat zij zich zelf kunnen redden als ze niet meer bij Jombas wonen. 2 kinderen waren al een beetje met elkaar aan het ‘stoeien’: water aan het gooien naar elkaar. Ik gooide toen wat schuim over een kindje heen en toen hebben we een watergevecht gehad. De kinderen vonden het erg leuk maar waren aan het einde wel helemaal nat. Maar het is warm genoeg dus dat maakt verder niet uit! Ik had vanuit Nederland bellenblaas mee genomen. Ik had er een paar mee genomen naar Jombas. De kinderen vonden het zo leuk en wilden er allemaal een. Binnen een half uur waren ze al op. Nu het vakantie is kijken de kinderen wat meer tv, vandaag stond Tom en Jerry aan. Rens en ik zijn toen na een half uurtje gegaan. Eigenlijk is het al best gek dat de huisjes die er staan al ‘gewoon’ zijn. Ik kijk er niet meer van op, ook niet van de fietsen en vrachtwagens die ze hier hebben. Het is allemaal ‘gewoon’ geworden maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. Ik heb het idee dat alles wat hier gebruikt wordt 2e hands is. Ze lopen met alles hier achter.
Vrijdag 6-4. Bij Jombas aangekomen bleken er ineens een hele groep studenten te zijn uit Nairobi. Maar liefst 25. Deze blijven dinsdag. Nou wij werden natuurlijk voor gesteld aan de groep, er werd gezegd dat wij de Jombas familie zijn en dat ze alles aan ons konden vragen. Met de kinderen zijn Rens en ik gaan vingerverven. Vandaag zijn er ook weer 3 kinderen naar huis gegaan. Nu zijn er nog maar 9 kinderen. Erg weinig nog maar. Dit zijn de kinderen die echt geen familie meer hebben. Om 12uur ben ik weer terug naar Watamu gegaan. Hier had ik een afspraak met Cocky ( kenia Xperience!) en Nelleke ( Jua ) Ik had aangegeven dat ik het bij Jua erg leuk vond en dat ik het wou gaan afwisselen met Jombas. Dit is met overleg van school en de VSO goed gekeurd. Vanaf volgende week ga ik 3 dagen in de week bij Jua stage lopen en 2 dagen bij Jombas. Dit is voor de laatste weekjes nog maar. Maar ik heb er erg veel zin in.
Zaterdag 7-4. Met Ellen ben ik samen naar de souvenir markt gegaan in Malindi. Op de heen weg zaten we in een matatu waarvan de deur er bijna uitviel. De bovenkant viel elke keer uit de rails. Hierdoor duurde de reis wat langer dan verwacht. In Malindi hadden we een tuc tuc gepakt en toen zijn we naar de markt toe gegaan. Op de terug weg waren we naar: Heart childrens home, gegaan. Hier zitten Renée en Leakna. De ouders en zus van Renée waren vandaag aangekomen. Deze hebben we gelijk ontmoet. Alle kinderen waren nu bij Hearts, ik had ze nog nooit allemaal gezien. Ze waren aan het dansen. Erg gezellig en wat kunnen ze op zo’n jonge leeftijd al goed dansen! Op de terug weg zaten we in een Matatu die plotseling aangehouden werd. Zelf hadden ze dit ook niet verwacht. Er moesten een hele hoop mensen uit de matatu omdat deze zoals gewoonlijk weer veel te vol zat. Ook moest de bestuurder zijn rijbewijs laten zien. Maar vervolgens had hij dat niet of hij had hem niet bij zich. Na een gesprek te hebben gehad met de politie kon die na een boete betaald te hebben weer veder rijden.
Maandag 02-04. We hadden gister gehoord dat er nu in Mombasa 2 granaten zijn gegooid, dit is waarschijnlijk weer gedaan door al shabab. Er is nu 1 dode gevallen. Gelukkig niet zo veel als in Nairobi 2 weken terug. Mombasa is niet erg ver weg van hier en woensdag zijn we er nog door heen gereden en de week ervoor ook. Heel gek om dan nu te horen dat daar granaten gegooid zijn.
Het is nu vakantie voor de kinderen. Een paar kinderen die bij Jombas wonen zijn ook naar huis gegaa.. Deze hebben nog familie leden. Een regel van de regering hier is dat de kinderen om de zoveel tijd naar familieleden terug moeten. Er was een baby van 1 maand bij Jombas. De moeder heeft vroeger gewerkt bij Jombas. Rens en ik mochten het kindje even vast houden. Rens had het kindje vast en ik lag helemaal dubbel, hij zegt : ‘wat moet ik hier nou weer mee?, hoe moet dit?’
Ellen wil van het sponsor geld dat ze heeft schoentjes kopen voor de kinderen. zij kwam vandaag naar stage. Maar voor dat zij kwam dachten wij dat het wel handig was om de schoenmaten van de kinderen op te schrijven. Dit was wat makkelijker gezegd dan gedaan. Veel kinderen hadden geen schoenen of oude schoenen waar geen maat meer in stond. De kinderen hebben alle schoenen gepakt die er waren. Zo zijn ze gaan passen en kijken welke maat ze hebben. Dit was nog best een klus maar het is gelukt. Ellen was om 12 uur gekomen en Mary zou om 1 uur komen. Eerst was Father Babu langs gekomen hij kwam kijken hoe het bij Jombas ging en wat Ellen haar plannen waren. Hij was voor 1 uur al weg. Monica was nog bij Jombas terwijl ze eigenlijk al thuis had moeten zijn maar ze had haar geld nog niet gehad. Zij zei dat er 2 kinderen naar huis zijn gegaan maar die moeder is niet helemaal goed meer in haar hoofd. De kinderen moesten erg huilen toen ze weggebracht hebben. Wij zijn deze 2 kinderen gaan opzoeken. Bij dat dorpje zaten nog meer kinderen van Jombas. Brian en Lyna hebben het niet goed nu vanwege hun moeder. De kinderen kwamen naar ons toe toen wij er waren. Brian die normaal de grootste praatjes heeft was nu erg stil en zei eigenlijk niks. Hij zat er zelfs zo bij dat hij ieder moment kon gaan huilen. Erg sneu. Na daar geweest te zijn gingen we weer gewoon terug naar Jombas. De reden waarom we langs waren gegaan was dat de kinderen weten dat we nog wel aan ze denken. Terug bij Jombas was Mary er nog niet. Zij kwam uiteindelijk pas om half 3. Na Ellen haar plannen te hebben doorgesproken zijn we weer gegaan.
Dinsdag 3-04 Vandaag ben ik weer naar Jua gegaan. Er was een nieuw meisje van 15 jaar en al 5 maanden zwanger. Dit meisje was nog erg verlegen. Ik had nagellak mee genomen naar Jua. De meiden vonden dit erg leuk. Met de eerste had ik geholpen en daarna hadden ze het zelf gedaan en bij elkaar. Ook ben ik met 5 meiden naar het strand toe gegaan. 1 meisje had haar kindje ook bij zich. Ze hebben hier geen kinderwagens maar ze doen de kinderen op de rug met een doek er om heen. Heel erg knap hoe ze dat doen. Wat me ook opgevallen was is dat de meiden elkaar helpen. Ze helpen met het eten geven van de baby’s. Na het strand zijn we gaan eten. Hierna gingen de meiden zich weer omkleden en gingen ze naar school. Een half uur later ging ik met Vera ook naar hun school om daar te kijken. Ze zitten op een school waar ze naailes krijgen. De bedoeling is dat, als ze weer terug naar huis gaan,ze kunnen naaien en hier wat geld mee kunnen verdienen. Ze vonden het erg leuk dat ik langs kwam, er werd gelijk een kruk voor me neer gezet en kon ik kijken hoe ze het deden. Aan het eind van de middag ben ik met Vera boodschappen gaan doen. Precies de zelfde route als vorige week, makkelijk te onthouden.
Woensdag 4-4. Vaak als we met de matatu naar stage gaan wordt de matatu staande gehouden door de politie om te controleren of alles goed is. Ellen en ik zaten vandaag voorin, want ze ging mee naar Jombas, er werd 2 minuten voor dat we bij de politie waren tegen ons gezegd dat wij onze gordel om moesten doen. De bestuurder doet dan een blauw shirt aan en degene voor het geld een rood shirt. Dan komen ze langs de politie. Die kijkt of de riemen vast zitten en of de stikkers die ze hebben juist zijn en of ze het goede shirt aan hebben. Altijd is het wel goed en dan echt na 10 meter doen ze hun shirt uit en mogen de gordels weer los.. Heel apart en nog steeds weet ik niet waarom ze dan dat shirt weer uit doen terwijl ze die aan moeten houden eigenlijk. Bij Jombas moesten we even op Mary wachten, toen ze er was gingen we naar Malindi. Daar gingen we naar een schoenenwinkel. Dit was een schoenenwinkel waar schoenen in een fabriek gemaakt worden. We hadden 25 paar schoenen nodig. Het viel ons erg op dat ze bijna alles op voorraad hadden! We zijn toen met de schoenen naar Jombas gegaan. De kinderen wisten dat wij voor schoenen weg waren geweest dus die waren erg blij toen wij terug kwamen. Ellen heeft toen één voor één ieder kind zijn doos met schoenen gegeven. De reactie van kinderen was zo leuk! Ze waren er zo blij mee. Sommige schoenen zaten nog niet helemaal goed deze worden nog omgeruild.
Donderdag 5-4. Vandaag een rustig dagje gehad bij Jombas. De kinderen waren hun eigen kleren aan het wassen. Dit leren zij al op vroege leeftijd zodat zij zich zelf kunnen redden als ze niet meer bij Jombas wonen. 2 kinderen waren al een beetje met elkaar aan het ‘stoeien’: water aan het gooien naar elkaar. Ik gooide toen wat schuim over een kindje heen en toen hebben we een watergevecht gehad. De kinderen vonden het erg leuk maar waren aan het einde wel helemaal nat. Maar het is warm genoeg dus dat maakt verder niet uit! Ik had vanuit Nederland bellenblaas mee genomen. Ik had er een paar mee genomen naar Jombas. De kinderen vonden het zo leuk en wilden er allemaal een. Binnen een half uur waren ze al op. Nu het vakantie is kijken de kinderen wat meer tv, vandaag stond Tom en Jerry aan. Rens en ik zijn toen na een half uurtje gegaan. Eigenlijk is het al best gek dat de huisjes die er staan al ‘gewoon’ zijn. Ik kijk er niet meer van op, ook niet van de fietsen en vrachtwagens die ze hier hebben. Het is allemaal ‘gewoon’ geworden maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. Ik heb het idee dat alles wat hier gebruikt wordt 2e hands is. Ze lopen met alles hier achter.
Vrijdag 6-4. Bij Jombas aangekomen bleken er ineens een hele groep studenten te zijn uit Nairobi. Maar liefst 25. Deze blijven dinsdag. Nou wij werden natuurlijk voor gesteld aan de groep, er werd gezegd dat wij de Jombas familie zijn en dat ze alles aan ons konden vragen. Met de kinderen zijn Rens en ik gaan vingerverven. Vandaag zijn er ook weer 3 kinderen naar huis gegaan. Nu zijn er nog maar 9 kinderen. Erg weinig nog maar. Dit zijn de kinderen die echt geen familie meer hebben. Om 12uur ben ik weer terug naar Watamu gegaan. Hier had ik een afspraak met Cocky ( kenia Xperience!) en Nelleke ( Jua ) Ik had aangegeven dat ik het bij Jua erg leuk vond en dat ik het wou gaan afwisselen met Jombas. Dit is met overleg van school en de VSO goed gekeurd. Vanaf volgende week ga ik 3 dagen in de week bij Jua stage lopen en 2 dagen bij Jombas. Dit is voor de laatste weekjes nog maar. Maar ik heb er erg veel zin in.
Zaterdag 7-4. Met Ellen ben ik samen naar de souvenir markt gegaan in Malindi. Op de heen weg zaten we in een matatu waarvan de deur er bijna uitviel. De bovenkant viel elke keer uit de rails. Hierdoor duurde de reis wat langer dan verwacht. In Malindi hadden we een tuc tuc gepakt en toen zijn we naar de markt toe gegaan. Op de terug weg waren we naar: Heart childrens home, gegaan. Hier zitten Renée en Leakna. De ouders en zus van Renée waren vandaag aangekomen. Deze hebben we gelijk ontmoet. Alle kinderen waren nu bij Hearts, ik had ze nog nooit allemaal gezien. Ze waren aan het dansen. Erg gezellig en wat kunnen ze op zo’n jonge leeftijd al goed dansen! Op de terug weg zaten we in een Matatu die plotseling aangehouden werd. Zelf hadden ze dit ook niet verwacht. Er moesten een hele hoop mensen uit de matatu omdat deze zoals gewoonlijk weer veel te vol zat. Ook moest de bestuurder zijn rijbewijs laten zien. Maar vervolgens had hij dat niet of hij had hem niet bij zich. Na een gesprek te hebben gehad met de politie kon die na een boete betaald te hebben weer veder rijden.
-
08 April 2012 - 13:59
Annemieke:
Hoi Anna-Lieke, leuk om je vanochtend via Skype te spreken. Wat goed dat je nu drie dagen pw naar Jua kan. Maar dat kan je dan niet samen met Rens doen neem ik aan. Is dat geen probleem?
Veel liefs en tot snel! -
08 April 2012 - 14:04
Papa En Mama:
Wordt nu wel erg rustig in Jombas hè? Wel fijn voor de 9 overgebleven kinderen dat jullie nog komen en wat activiteiten met ze doen.
Wat fijn dat ze nu allemaal weer nieuwe schoenen hebben dankzij het sponsorgeld van Ellen. Groetjes van ons. -
08 April 2012 - 14:19
Koenn V Mourik :
wat een verhaal weer zeg pff!! maar ze hebben toch wel allemaal nike-airmaxjes gekregen he haha!! ik ben nog steeds jaloers op je met je verhalen wat je daar doet nagels lakken vingerverven hahaha super leuk! zal wel weer wennen zijn als je in Nederland in een stevige auto zit en in plaats van naar het strand gewoon weer op school mag wezen! maar ik lees volgende week wel hoe het paas-eieren verstoppen en zoeken ging! -
08 April 2012 - 15:20
Je Broertje:
Heeey,
Fijn om je vanochtend via skype te hebben gesproken!
En erg leuke foto's en fijn dat alle kinderen nieuwe schoenen hebben.
En natuurlijk fijn Pasen.
Liefs je broertje -
08 April 2012 - 16:14
Fam Van Ellen:
He Annalieke
Wat maken jullie toch veel mee .
En jullie plannen zijn Super ook fijn dat ze nu schoenen hebben
Ik denk ook dat je steeds meer waardeert wat wij in Nederland allemaal hebben.
Dat van die t shirts van de chauffeur blijft een raadsel !
Leuk dat watergevecht ,bellenblaas en nagels lakken zo simpel,en voor ons zo gewoon.
Ze zullen jullie echt gaan missen dat weet ik zeker.
Geniet er nog van en tot het volgende verslag.
Groetjes
-
08 April 2012 - 18:53
Paul En Wilmi:
Mooi dat je je nu weer inzet voor Jua. Andere leeftijdscategorie en natuurlijk ook andere problematiek. Zal ontzettend leerzaam zijn om daar ook nog een aantal weken mee te draaien. Ze zullen je in Kenia nog erg gaan missen als je weer terug in Nederland bent. Hoe staat het met het nieuwe Jombas? Wordt er nog gebouwd ? Hopelijk heb je de komende maand niet al teveel last van de regentijd, want daar krijg je in Nederland nog genoeg mee te maken. Momenteel doen wij er 5 etmalen over om aan de dagtemperatuur van 35C Watamu te komen (7 graden Celsius overdag). Pasen was kouder dan afgelopen Kerstmis !! Nog heel veel plezier samen met je andere reisgenoten. -
09 April 2012 - 11:03
Opa En Oma:
Lieve Anna-Lieke,
Het is weer fijn om jouw belevenissen te lezen.
Jullie kunnen nu wat extra aandacht geven aan de 9 kindjes die er nog zijn, want het is wel sneu dat zij helemaal geen familie meer hebben zoals de anderen.
Het is wel heel wat anders om een aantal dagen bij die Teenermeisjes stage te lopen; zo te lezen vinden zij het ook wel interessant zo'n blanke teener.
Veel liefs en een hele grote "knuf".
Opa en oma. -
09 April 2012 - 14:20
Sandra,Paul En Kids.:
Wat fijn voor de kinderen dat ze nieuwe schoenen hebben gekregen. Wat een goede actie van Ellen.
Het is zo leuk om te lezen wat je allemaal doet en hoe enthousiast je bent. Super dat je het project bij Jua ook erbij doet. Geniet nog even de laatste weken, groetjes! -
10 April 2012 - 14:57
Barney:
Bedankt voor je verhaal weer Anna. Waar haal je de tijd vandaan om het allemaal op te schrijven!
Ik blijf het een geweldige avontuur vinden. Gr. Barney -
11 April 2012 - 11:47
Saskia:
Hai Anna,
Wauw, wat maak je allemaal weer mee zeg.
Ik vindt het zo goed van je ,en leuk om allemaal te lezen. Ik had ,wat jij doet "Vroeger",
ook willen doen, en jij doet het nu maar "even"! Geweldig hoor Anna!
Een groot avontuur , alleen die busjes al.
Die foto,s met dat baby,tje en met dat kindje van Lena, wat lief zeg!
Het valt me op dat de kinderen met name allemaal zo blij zijn (of is dat omdat er foto,s gemaakt worden?
Ik denk het niet he Anna, ik denk dat de kinderen blij zijn met kleine dingen en een beetje aandacht......Geniet nog van je laatste maand en pas goed op elkaar!
Liefs Saskia -
12 April 2012 - 06:16
Patricia (VSO):
Hoi Anna-lieke,
dank voor je mooie verslag en prachtige foto's. Wens je veel succes toe met je extra stageplek. Veel plezier met je laatste stageweken! -
12 April 2012 - 08:22
Astrid Rijken:
Hi Annalieke,
Wat leuk om je reisverslagen te lezen! Ik was al vaker op de site geweest, maar had mij niet helemaal gerealiseerd dat ik ook naar jou kon mailen :-). Lekker handig.
zo te lezen heb je een geweldige tijd daar.
Geniet ervan, deze laatste weken
X Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
