aller laatste verslag alweer! week 12
Door: annalieke
Blijf op de hoogte en volg Anna-Lieke
29 April 2012 | Nederland, Amsterdam
Week 12.
Lieve familie en vrienden, mijn laatste verslagje, week 12 :)
Maandag 23 april.
Jaja onze echte laatste week is aangebroken. Vandaag was onze laatste dag bij Jombas. Rens en ik hadden eigenlijk al afgesproken dat we een andere dag misschien nog langs zouden gaan bij Jombas. Dit komt omdat er zo weinig kinderen op het moment zijn maar die komen deze week allemaal één voor één terug als het goed is. Bij Jombas was het weer erg rustig vandaag. Vanuit Nederland had ik stuiterballen meegenomen. Deze heb ik nu meegenomen naar stage. Nou dit vonden ze natuurlijk weer helemaal geweldig. Verder hebben we niet heel veel gedaan, Tom en Jerry gekeken. Rond half 3 kwam Father Babu maar eens aanzetten. ( we hadden met hem afgesproken ) Van hem hebben we goed nieuws gehoord over de bouw van Jombas. De grond is dus officieel van hun en ze mogen gaan bouwen. Ze zijn met de laatste tekening bezig en dan gaan ze beginnen! Ze gaan werken met een nieuwe methode. Dit is met cement ipv. stenen. Dit is veel goedkoper, hierdoor kunnen ze het ook eerder afkrijgen. Waarschijnlijk wordt het een gebouw met 2 verdiepingen zodat ze meer speelruimte voor de kinderen overhouden.
Dinsdag 24 april.
’s Ochtends maar weer wat aan mijn schoolopdrachten gedaan. En pfoe wat is het toch warm zeg! ’s Middags om 2 uur ging ik naar Jua toe. Ik ging er later heen omdat er een afscheidsdiner was van 2 meiden die morgen vertrekken. Overdag was het een rustig dagje. De meiden konden één voor één hun haar laten invlechten, erg mooi is dat geworden. Veder heb ik weer het spel skiboo gedaan. Cynthia deed ook mee, later werd haar baby wakker en die ging ze onder het spel door borstvoeding geven. Hier in Kenia gebeurt dat overal zelfs in de Matatu, het is hier heel gewoon om het in het openbaar te doen. ’s Avonds gingen we lekker eten, mama Presca had het klaar gemaakt, zij is een ‘huismoeder’ bij Jua. Er was ugali, chapatie, vis en een soort soep.
Woensdag 25 april.
Vandaag mocht ik mee 2 meiden naar huis brengen. Super dat ik mee kon! Toen ik aankwam moesten de meiden de laatste spullen nog pakken. Op het moment dat er afscheid genomen werd bij Jua vond ik het wel even gek. In Nederland zou je iemand waarschijnlijk een knuffel geven en nog wat zeggen, hier werd er alleen een hand gegeven. Ik merkte dat er weinig emotie getoond werd terwijl die er wel was.. De dorpjes waren niet erg ver weg, net iets veder van Malindi. Nou daar gingen we dan hop met z’n 5e ( Florance, Kabibi, Nelleke, Vera en ik ) in de auto + de bestuurder, dus weer lekker knus met z’n 4e achterin. Alles mag, we zijn een paar keer langs de politie gekomen maar die liet ons gewoon door gaan terwijl die zag dat we met z’n 4e op de achterbank zaten, geen probleem dus. Als eerst gingen we Kabibi afzetten. Ik dacht eerst dat we haar helemaal thuis zouden brengen, ik had gehoord dat je met haar over de rivier moet met een boot en daarna nog een stuk klimmen… Nou kwamen we bij de plek aan voor de boot, was er geen boot, konden we nog eens 10 minuten gaan lopen. Nelleke liep niet mee omdat ze ziek was geweest en nog niet helemaal fit was, zij hield de baby van Kabibi nog even bij haar zodat wij eerst alle spullen mee konden nemen naar de plek waar de boot zou komen. Onderweg deed Vera de tafel van de naaimachine op haar hoofd en die was zoooo zwaar!! Heel knap hoe ze dit kon. Aangekomen bij de plek voor de boot zagen we meer mensen staan die dus blijkbaar ook aan het wachten waren. Nou ik zag die bootjes al aankomen en dacht: oneee als we hier in moeten met die naaimachine en tafel ect. Dan zinken we.. Kabibi liep ondertussen nog terug naar Nelleke om Magdalena ( haar kindje ) te halen. Toen hoorde ik dat we nu de rivier niet over konden omdat het water te hoog was. Toen Kabibi terug kwam hebben we afscheid genomen van Kabibi, zij werd geholpen door mensen daar om thuis te komen. Erg gek idee omdat je nou eigenlijk geen idee hebt of ze wel veilig thuis gekomen is. Maar er wordt voor haar gezorgd. Nou toen konden we Florance terug brengen naar huis. Met de auto konden we een heel stuk komen zodat we nog maar 5 minuten hoefde te lopen. Op het moment dat we aankwamen kwamen er 3 kinderen aan rennen en voor dat we het wisten stond het halve dorp om ons heen. Met iedereen zijn we toen naar het huis van Florance gelopen. Erg leuk om te zien dat iedereen mee liep en blij was dat ze weer terug was. Bij haar huis was haar vader. Hij heeft Nelleke erg vaak bedankt met wat ze gedaan heeft. Hij was erg blij dat Florance weer thuis was en dat het zo goed met haar gaat. De moeder van Florance was er niet, maar die zou later komen. Wij werden vriendelijk onthaald, er werd gelijk een soort bank neer gezet. Dit was een bank met 4 houten palen aan de zijkant en touw er door erdoor heen geregen, hier werd vervolgens ook nog een mat opgelegd. Super hoe vriendelijk deze mensen voor je zijn maar tevens sneu om te zien hoe weinig ze hebben. Ik hoorde dat ze geen water hebben dus dit moet altijd gehaald worden. Volgens mij kunnen ook alle vrouwen in Kenia met een kan water op hun hoofd lopen, dit is dus ook nodig. Opgeven moment hebben we afscheid genomen van Florance, haar vader heeft ons toen allemaal nog even bedankt. Op de weg terug toen iedereen weer mee liep kwamen we haar moeder tegen. Zij liep ook mee terug naar de auto. Daar heeft Nelleke nog even goed afscheid kunnen nemen van Florance en toen zijn we weggegaan, er renden zelfs een paar kinderen achter de auto aan, erg leuk! Op de terugweg zijn we ergens in Malindi nog wat gaan drinken en daarna weer terug naar Jua gegaan. Hier waren de andere meiden aan het eten ( pilau, aardappels met gekruide rijst ) We hebben toen nog even meegegeten. Na het eten ging ik weer terug naar huis, de taxi chauffeur die ons gebracht had naar de meiden die ging ook Cora naar het vliegveld brengen. Thuis aangekomen was het afscheid nemen van Cora die dus naar het vliegveld ging. Op facebook heb ik aan een meisje van mijn dansgroep in Nederland gevraagd wanneer er weer dansen is zodat ik weer kan dansen als ik terug kom. Zei ze: elke zaterdag. Dus ik zei:’oh dan kom ik volgende week zaterdag!’ op het moment dat ik het verstuurde dacht ik: Wooohw dan al! Super snel al..
Donderdag 26 april.
Vandaag zijn we met z’n 4e naar het slangen en krokodillen park in Malindi gegaan. Hier hebben ze: Slangen, schildpadden en krokodillen ( heeeeel veel ). We kwamen daar aan en zagen dat de entree 1200 shillingen was, erg veel voor hier.. Maar we hebben betaald en zijn naar binnen gegaan. Hier liep iemand van het park met ons mee. Eerst kwamen we bij wat slangen aan, dit waren kleine en grote. Later liepen we door naar de schildpadden. Hier zat een joekel bij van 110 jaar oud! Deze woog 100 kilo. Hij had ook een enorm schild. Wij stonden netjes te kijken voor de rand. Zei die meneer ineens dat we er naar toe mochten lopen en ze mochten aaien en vast pakken. Ze voelde heel apart aan, ruw. Hierna zijn we verder gaan lopen en hebben we veel krokodillen gezien van verschillende leeftijden, we kwamen bij een groep kleine krokodillen aan, toen zei die man dat we er een mochten vast houden. Dit hebben we allemaal gedaan, die meneer sprong zo tussen de krokodillen. Gelukkig waren het kleintjes… dit voelde ook heel apart aan, zacht zelfs. Later mochten we ook nog een python vast houden van 30 kilo! Wat een knoepert was dat! Nou dit was de 1200 shillingen wel waard. We gingen terug naar het hotel en toen kwam Renée. We hebben ’s avonds een film gekeken en nog gekaart.
Vrijdag 27 april.
Jaa.. nu echt de aller aller laatste dag bij Jombas… Rens en ik hadden flessen cola gehaald en deze meegenomen naar Jombas. Een gek idee om daar voor de laatste keer te zijn. We zijn met alle kinderen buiten gaan zitten en gaan lunchen. Na een kwartiertje kwam de zoon van Mary, die had muziek meegebracht. Wooohw, wat kunnen de kinderen goed dansen! Ze leren dit gewoon zichzelf aan, zo knap. De muziek ging aan toen ze nog aan het eten waren, ze begonnen gelijk allemaal te bewegen op het ritme van de muziek. Super om dit te zien. Ook erg leuk om te zien dat de kinderen het leuk gehad hebben op onze laatste dag. Ik heb nog even gezellig mee gedanst. Alle kinderen hadden voor Rens en mij een tekening gemaakt. Deze hebben we gelijk op de terug weg naar huis laten inbinden, ook hebben we een klein schriftje gekregen met hierin een verhaaltje van een lerares voor ons. Super leuk was het! En toen was het afscheid nemen daar.. Erg jammer maar we hebben het leuk gehad en het is super snel voorbij gegaan! Nu nesef ik ook pas wat ik allemaal mee gemaakt heb en hoe snel het allemaal wel niet gegaan is. Ik ga het zeker wel missen hier.
Zaterdag 28 april.
Laatste weekend hier in Kenya! Lekker aan het zwembad gelegen met Renée! Om 1 uur hadden we een afspraak met Cocky en Everlyne van Kenia Xperience! We zijn met z’n allen gaan lunchen en hebben de reistijden besproken voor dinsdag. Om kwart voor 3 worden we opgehaald, om 8 uur vliegen we vanuit Mombassa en om half 10 zijn we dan in Nairobi. Dan weer van 11 uur tot half 6 woensdag ochtend. Wel gek allemaal dat we nu al zo snel terug gaan. Van Kenia Xperience! hebben we een certificaat gekregen omdat we hier geweest zijn en dat we het gehaald hebben :) hierna zijn we naar Hearts childrens home gegaan. We hebben hier onze nagels laten doen door een nail artist. Het is erg leuk geworden! We hebben Renée daar weer achtergelaten, Ellen en ik zijn toen terug gegaan naar Watamu.
Zondag 29 april.
Vandaag ging ik nog naar Jua voor een half dagje. Er zijn kaartjes met hierop een afbeelding en op een ander kaartje de naam ( in het engels ) Deze kaarten had ik gepakt en heb hier een spelletje van gemaakt. Eerst moest de gene die kon lezen het woord oplezen en de ander het plaatje er bij zoeken, de kaarten lagen gewoon open op tafel. Na een paar keer oefenen heb ik er memorie van gemaakt. Ja ja op spelende wijze leer ik ze engels.. haha. Hierna hebben we bonen met chapatie gegeten. Na het eten nog Ski-boo gedaan en toen was de dag al weer voorbij..
Aaah dit was nou mijn aller aller laatste verslag hier vanuit Kenia! Begin de laatste paar dagen pas een beetje te beseffen wat ik allemaal wel niet mee gemaakt heb en wat het met me gedaan heeft.. Overmorgen gaan we al weer naar huis en over 3 dagen zit ik weer thuis, wat gek! We waren al een tijdje aan het aftellen maar nu het zo dichtbij komt is het wel erg gek. Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn verslagen! Super om elke keer de leuke en lieve reacties te lezen!
Lieve familie en vrienden, mijn laatste verslagje, week 12 :)
Maandag 23 april.
Jaja onze echte laatste week is aangebroken. Vandaag was onze laatste dag bij Jombas. Rens en ik hadden eigenlijk al afgesproken dat we een andere dag misschien nog langs zouden gaan bij Jombas. Dit komt omdat er zo weinig kinderen op het moment zijn maar die komen deze week allemaal één voor één terug als het goed is. Bij Jombas was het weer erg rustig vandaag. Vanuit Nederland had ik stuiterballen meegenomen. Deze heb ik nu meegenomen naar stage. Nou dit vonden ze natuurlijk weer helemaal geweldig. Verder hebben we niet heel veel gedaan, Tom en Jerry gekeken. Rond half 3 kwam Father Babu maar eens aanzetten. ( we hadden met hem afgesproken ) Van hem hebben we goed nieuws gehoord over de bouw van Jombas. De grond is dus officieel van hun en ze mogen gaan bouwen. Ze zijn met de laatste tekening bezig en dan gaan ze beginnen! Ze gaan werken met een nieuwe methode. Dit is met cement ipv. stenen. Dit is veel goedkoper, hierdoor kunnen ze het ook eerder afkrijgen. Waarschijnlijk wordt het een gebouw met 2 verdiepingen zodat ze meer speelruimte voor de kinderen overhouden.
Dinsdag 24 april.
’s Ochtends maar weer wat aan mijn schoolopdrachten gedaan. En pfoe wat is het toch warm zeg! ’s Middags om 2 uur ging ik naar Jua toe. Ik ging er later heen omdat er een afscheidsdiner was van 2 meiden die morgen vertrekken. Overdag was het een rustig dagje. De meiden konden één voor één hun haar laten invlechten, erg mooi is dat geworden. Veder heb ik weer het spel skiboo gedaan. Cynthia deed ook mee, later werd haar baby wakker en die ging ze onder het spel door borstvoeding geven. Hier in Kenia gebeurt dat overal zelfs in de Matatu, het is hier heel gewoon om het in het openbaar te doen. ’s Avonds gingen we lekker eten, mama Presca had het klaar gemaakt, zij is een ‘huismoeder’ bij Jua. Er was ugali, chapatie, vis en een soort soep.
Woensdag 25 april.
Vandaag mocht ik mee 2 meiden naar huis brengen. Super dat ik mee kon! Toen ik aankwam moesten de meiden de laatste spullen nog pakken. Op het moment dat er afscheid genomen werd bij Jua vond ik het wel even gek. In Nederland zou je iemand waarschijnlijk een knuffel geven en nog wat zeggen, hier werd er alleen een hand gegeven. Ik merkte dat er weinig emotie getoond werd terwijl die er wel was.. De dorpjes waren niet erg ver weg, net iets veder van Malindi. Nou daar gingen we dan hop met z’n 5e ( Florance, Kabibi, Nelleke, Vera en ik ) in de auto + de bestuurder, dus weer lekker knus met z’n 4e achterin. Alles mag, we zijn een paar keer langs de politie gekomen maar die liet ons gewoon door gaan terwijl die zag dat we met z’n 4e op de achterbank zaten, geen probleem dus. Als eerst gingen we Kabibi afzetten. Ik dacht eerst dat we haar helemaal thuis zouden brengen, ik had gehoord dat je met haar over de rivier moet met een boot en daarna nog een stuk klimmen… Nou kwamen we bij de plek aan voor de boot, was er geen boot, konden we nog eens 10 minuten gaan lopen. Nelleke liep niet mee omdat ze ziek was geweest en nog niet helemaal fit was, zij hield de baby van Kabibi nog even bij haar zodat wij eerst alle spullen mee konden nemen naar de plek waar de boot zou komen. Onderweg deed Vera de tafel van de naaimachine op haar hoofd en die was zoooo zwaar!! Heel knap hoe ze dit kon. Aangekomen bij de plek voor de boot zagen we meer mensen staan die dus blijkbaar ook aan het wachten waren. Nou ik zag die bootjes al aankomen en dacht: oneee als we hier in moeten met die naaimachine en tafel ect. Dan zinken we.. Kabibi liep ondertussen nog terug naar Nelleke om Magdalena ( haar kindje ) te halen. Toen hoorde ik dat we nu de rivier niet over konden omdat het water te hoog was. Toen Kabibi terug kwam hebben we afscheid genomen van Kabibi, zij werd geholpen door mensen daar om thuis te komen. Erg gek idee omdat je nou eigenlijk geen idee hebt of ze wel veilig thuis gekomen is. Maar er wordt voor haar gezorgd. Nou toen konden we Florance terug brengen naar huis. Met de auto konden we een heel stuk komen zodat we nog maar 5 minuten hoefde te lopen. Op het moment dat we aankwamen kwamen er 3 kinderen aan rennen en voor dat we het wisten stond het halve dorp om ons heen. Met iedereen zijn we toen naar het huis van Florance gelopen. Erg leuk om te zien dat iedereen mee liep en blij was dat ze weer terug was. Bij haar huis was haar vader. Hij heeft Nelleke erg vaak bedankt met wat ze gedaan heeft. Hij was erg blij dat Florance weer thuis was en dat het zo goed met haar gaat. De moeder van Florance was er niet, maar die zou later komen. Wij werden vriendelijk onthaald, er werd gelijk een soort bank neer gezet. Dit was een bank met 4 houten palen aan de zijkant en touw er door erdoor heen geregen, hier werd vervolgens ook nog een mat opgelegd. Super hoe vriendelijk deze mensen voor je zijn maar tevens sneu om te zien hoe weinig ze hebben. Ik hoorde dat ze geen water hebben dus dit moet altijd gehaald worden. Volgens mij kunnen ook alle vrouwen in Kenia met een kan water op hun hoofd lopen, dit is dus ook nodig. Opgeven moment hebben we afscheid genomen van Florance, haar vader heeft ons toen allemaal nog even bedankt. Op de weg terug toen iedereen weer mee liep kwamen we haar moeder tegen. Zij liep ook mee terug naar de auto. Daar heeft Nelleke nog even goed afscheid kunnen nemen van Florance en toen zijn we weggegaan, er renden zelfs een paar kinderen achter de auto aan, erg leuk! Op de terugweg zijn we ergens in Malindi nog wat gaan drinken en daarna weer terug naar Jua gegaan. Hier waren de andere meiden aan het eten ( pilau, aardappels met gekruide rijst ) We hebben toen nog even meegegeten. Na het eten ging ik weer terug naar huis, de taxi chauffeur die ons gebracht had naar de meiden die ging ook Cora naar het vliegveld brengen. Thuis aangekomen was het afscheid nemen van Cora die dus naar het vliegveld ging. Op facebook heb ik aan een meisje van mijn dansgroep in Nederland gevraagd wanneer er weer dansen is zodat ik weer kan dansen als ik terug kom. Zei ze: elke zaterdag. Dus ik zei:’oh dan kom ik volgende week zaterdag!’ op het moment dat ik het verstuurde dacht ik: Wooohw dan al! Super snel al..
Donderdag 26 april.
Vandaag zijn we met z’n 4e naar het slangen en krokodillen park in Malindi gegaan. Hier hebben ze: Slangen, schildpadden en krokodillen ( heeeeel veel ). We kwamen daar aan en zagen dat de entree 1200 shillingen was, erg veel voor hier.. Maar we hebben betaald en zijn naar binnen gegaan. Hier liep iemand van het park met ons mee. Eerst kwamen we bij wat slangen aan, dit waren kleine en grote. Later liepen we door naar de schildpadden. Hier zat een joekel bij van 110 jaar oud! Deze woog 100 kilo. Hij had ook een enorm schild. Wij stonden netjes te kijken voor de rand. Zei die meneer ineens dat we er naar toe mochten lopen en ze mochten aaien en vast pakken. Ze voelde heel apart aan, ruw. Hierna zijn we verder gaan lopen en hebben we veel krokodillen gezien van verschillende leeftijden, we kwamen bij een groep kleine krokodillen aan, toen zei die man dat we er een mochten vast houden. Dit hebben we allemaal gedaan, die meneer sprong zo tussen de krokodillen. Gelukkig waren het kleintjes… dit voelde ook heel apart aan, zacht zelfs. Later mochten we ook nog een python vast houden van 30 kilo! Wat een knoepert was dat! Nou dit was de 1200 shillingen wel waard. We gingen terug naar het hotel en toen kwam Renée. We hebben ’s avonds een film gekeken en nog gekaart.
Vrijdag 27 april.
Jaa.. nu echt de aller aller laatste dag bij Jombas… Rens en ik hadden flessen cola gehaald en deze meegenomen naar Jombas. Een gek idee om daar voor de laatste keer te zijn. We zijn met alle kinderen buiten gaan zitten en gaan lunchen. Na een kwartiertje kwam de zoon van Mary, die had muziek meegebracht. Wooohw, wat kunnen de kinderen goed dansen! Ze leren dit gewoon zichzelf aan, zo knap. De muziek ging aan toen ze nog aan het eten waren, ze begonnen gelijk allemaal te bewegen op het ritme van de muziek. Super om dit te zien. Ook erg leuk om te zien dat de kinderen het leuk gehad hebben op onze laatste dag. Ik heb nog even gezellig mee gedanst. Alle kinderen hadden voor Rens en mij een tekening gemaakt. Deze hebben we gelijk op de terug weg naar huis laten inbinden, ook hebben we een klein schriftje gekregen met hierin een verhaaltje van een lerares voor ons. Super leuk was het! En toen was het afscheid nemen daar.. Erg jammer maar we hebben het leuk gehad en het is super snel voorbij gegaan! Nu nesef ik ook pas wat ik allemaal mee gemaakt heb en hoe snel het allemaal wel niet gegaan is. Ik ga het zeker wel missen hier.
Zaterdag 28 april.
Laatste weekend hier in Kenya! Lekker aan het zwembad gelegen met Renée! Om 1 uur hadden we een afspraak met Cocky en Everlyne van Kenia Xperience! We zijn met z’n allen gaan lunchen en hebben de reistijden besproken voor dinsdag. Om kwart voor 3 worden we opgehaald, om 8 uur vliegen we vanuit Mombassa en om half 10 zijn we dan in Nairobi. Dan weer van 11 uur tot half 6 woensdag ochtend. Wel gek allemaal dat we nu al zo snel terug gaan. Van Kenia Xperience! hebben we een certificaat gekregen omdat we hier geweest zijn en dat we het gehaald hebben :) hierna zijn we naar Hearts childrens home gegaan. We hebben hier onze nagels laten doen door een nail artist. Het is erg leuk geworden! We hebben Renée daar weer achtergelaten, Ellen en ik zijn toen terug gegaan naar Watamu.
Zondag 29 april.
Vandaag ging ik nog naar Jua voor een half dagje. Er zijn kaartjes met hierop een afbeelding en op een ander kaartje de naam ( in het engels ) Deze kaarten had ik gepakt en heb hier een spelletje van gemaakt. Eerst moest de gene die kon lezen het woord oplezen en de ander het plaatje er bij zoeken, de kaarten lagen gewoon open op tafel. Na een paar keer oefenen heb ik er memorie van gemaakt. Ja ja op spelende wijze leer ik ze engels.. haha. Hierna hebben we bonen met chapatie gegeten. Na het eten nog Ski-boo gedaan en toen was de dag al weer voorbij..
Aaah dit was nou mijn aller aller laatste verslag hier vanuit Kenia! Begin de laatste paar dagen pas een beetje te beseffen wat ik allemaal wel niet mee gemaakt heb en wat het met me gedaan heeft.. Overmorgen gaan we al weer naar huis en over 3 dagen zit ik weer thuis, wat gek! We waren al een tijdje aan het aftellen maar nu het zo dichtbij komt is het wel erg gek. Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn verslagen! Super om elke keer de leuke en lieve reacties te lezen!
-
29 April 2012 - 13:46
Mama En Papa:
Hoi Anna,
Weer een leuk verhaal. Raar he, zo steeds afscheid nemen. Gelukkig kom je met een mooi certificaat en een heleboel herinneringen naar huis. Deze herinneringen blijven voor altijd! Nog even en dan kunnen wij je woensdag weer in onze armen nemen. Wordt wel weer eens tijd....
Liefs mama en papa -
29 April 2012 - 14:33
Oma En Opa:
Lieve Anna-Lieke,
Prachtig met de slangen, schildpadden en krokodillen; dit is nog eens wat anders dan in dierenpark De Oliemeulen in Tilburg waar Maarten en jij een vogelspin en een slang(etje) mochten vasthouden. Erg leuk weer jouw belevenissen van deze week weer te lezen. Dit is toch wel heel bijzonder wat jij allemaal hebt meegemaakt en hier zal je nog wel vaak aan terugdenken als je weer thuis bent. Tot woensdag en een fijne terugreis.
Een hele grote "knuf" van oma en opa. -
29 April 2012 - 16:41
Marlonne:
Hoi Anna-Lieke,
Leuk om je verslagen steeds te hebben mogen lezen. Dapper zo met die slang om je nek.
Goede terugreis en tot snel.
Groet Marlonne -
29 April 2012 - 21:30
,jan En Marianne:
Nou, Anna-Lieke,
Dat zal een verandering zijn als je hier weer thuis bent! En dan zul je wel vaak terugdenken aan die andere wereld waar je nu nog bent.
Bedankt voor al je mooie verhalen. Je kunt van al je verslagen wel een boekje maken!
We wensen je een goede terugreis!
Lieve groeten van Jan en Marianne -
30 April 2012 - 06:58
Paul En Wilmi :
Anna,
Bedankt dat je ons de afgelopen maanden een kijkje in de Afrikaanse "keuken" hebt gegeven en wij op de hoogte waren wat jij daar allemaal uitspookte ;-) het volgende verhaal zal mondeling zijn in je eigen Houten. Een hele goede terugreis gewenst en tot overmorgen!
-
30 April 2012 - 15:40
Ouders Glenn:
Hoi Annalieke,
Leuk verhaal en foto's weer!!
Het zit er nu toch echt bijna op! Ja afscheid nemen is nooit leuk.
Maar al je ervaringen neemt niemand je meer af.
Wij wensen je een goede reis en een fijne vlucht!!
Tot woensdag op Schiphol.
Groetjes Ad en Nelly -
30 April 2012 - 18:03
Annemieke:
Hoi Anna-Lieke,
Mooi verslag heb je weer geschreven, het blijft bijzonder dat we je zo kunnen blijven volgen, terwijl je zo ver weg bent!
Tot snel en dikke kus!
Annemieke -
01 Mei 2012 - 09:08
Marloes Mallens:
Hoi Anna-Lieke
Super verslag en de foto's vind ik ook heel leuk met de krokodillen en slangen. (was dat niet eng??)
Tot morgen!
Groetjes Marloes -
01 Mei 2012 - 16:09
Ouders Van Renée:
Lieve Anna-Lieke,
We hebben 3 maanden genoten van al je verhalen!
We zullen ze gaan missen!
We zien elkaar op Schiphol!
Lieve groeten Ton en Anneke -
01 Mei 2012 - 18:45
Patricia (VSO):
Beste Anna-Lieke
Dank voor je mooie verslag. Ik wens je een heel goed laatste afscheid van alle mensen in Kenia, een voorspoedige terugreis en een heerlijk weerzien met al je familie en vrienden.
Tot spreeks!
Patricia (VSO)
-
06 Mei 2012 - 19:42
Marloes:
Volgens mij heb je een supertijd gehad! Hoop dat ik je snel een keer op school tref om nog eens wat verhalen in real-life te horen!
Groetjes,
Marloes -
11 Juli 2012 - 15:59
HELLO:
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
